در زمانی که استاد سیاحی برای پیگیری فعالیتهای سپاه دانش به روستاها و ایلات سفر می‌کردند، از دانش‌آموزان می‌خواستند که داستانی تعریف کنند و سر کلاس داستان نوشته و همان‌جا ویرایش می‌شد. سپس با ذکر اسم روستا یا ایل و طایفه و اسامی دانش‌آموزان کلاس چاپ می‌شد. این کتاب‌ها در سراسر ایران منتشر می‌شد. چون بچه‌ها اسم خودشان را در کتاب می‌دیدند برایشان انگیزه‌ای دو چندان برای خواندن و نوشتن ایجاد می‌شد. همچنین منابعی برای مطالعه در اختیارشان بود که به زندگی آنها و درکشان از دنیا نزدیکتر بود، حتی امروز هم این ایده جالب و مدرن به نظر می‌رسد و نشان از ذوق و خلاقیت فراوان استاد سیاحی و اشتیاقشان به آموزش دارد.
- «بابام که مرد»
- «فارسی اول ابتدایی سال ۴۳»
- «فارسی اول ابتدایی سال ۵۸»
- سری ۴۰ جلدی بخوانیم و بنویسیم (۱۵ جلد کتاب آسان، ۱۵ جلد کتاب متوسط و ۱۰ جلد کتاب سخت)
- حدود ۲۰۰۰ جلد کتابهای «دِه نامه».
سخنرانی استاد سیاحی برای آموزگاران دوره اول سپاه دانش
البته کتابهای ده نامه توسط انتشارات سپاه دانش چاپ می‌شد که پیش از انقلاب تعطیل شد و متاسفانه خیلی ار این کتاب‌ها را حتی در آرشیوهای شخصی هم پیدا نکردیم.
